O Syriuszu

Niebo srebrzyste i paranna rosa
Po nich w biel odziana biegam boso
Nad nami Wielki Król niebieskich ciał
Od wieków drogę przyświecać nam miał

Tułaczom, podróżnym, zagubionym
Gwiazd setki składają mu pokłony
Mrużą oczy księżyce, planety
- Dojrzeć jego blasku barw paletę

Poranek różowy, gdy noc blednie
Kiedy ciężka chmur pokrywa zrzednie
Gdy ja stopami brodzę w zieleni
A ta tysiącem kropel się mieni

Wiem- on patrzy z góry, obserwuje
Niespodziankę nam wielką szykuje
Imię swoje pragnie nam wyjawić
By wszechświat mógł go pięknie wysławiać

Niebo srebrzyste i poranna rosa
Po nich w biel odziana biegam boso
Nad nami Wielki Król niebieskich ciał
Syriusz- nazywać się chwalebnie chciał

Najjaśniejsza z gwiazd na nieboskłonie
- Gwiazda Psia w świetlistej jest koronie
Mruga do nas wyniośle, dostojnie
Zapobiec chce nieszczęściu i wojnie

Chwalmy ją zatem, wysławiajmy ją
Przy niej Słońce z Orionem strasznie drżą
Wysyłajmy doń próśb i pochwał moc
By wiecznie rozświetlał nam każdą noc

autor

Serenity

Dodano: 2006-11-16 11:32:32

Ten wiersz przeczytano 811 razy

Oddanych głosów: 11

Rodzaj Sylabiczny Klimat Radosny Tematyka Fantastyka

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie