Sz u k a ł a m
szukałam drogi co uczy
a wkoło szumiały lasy
wróżyły cicho
odrzucam echo co niosło
szum boleści tej ziemi
wkraczam w chwilową radość
gubi głębię burzy naturę
jestem jak listek jesienny
spada jest chwilą i niknie
czy starczy by znowu powstać
przebudzić nadzieję na jutro
wciąż myślę i liczę
autor
mmama
Dodano: 2015-11-07 16:42:30
Ten wiersz przeczytano 1465 razy
Oddanych głosów: 25
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (26)
ładne wnoszenie się.
i ostatni wers wyrzuciłabym całkiem:)
pozdrawiam ciepło:)
wiersz podoba się, ale przeszkadza mi użycie "co", bo
jest to niepoprawne.
zapisałabym "która"
i w pierwszym wersie drugiej strofy mozna np. zapisać
"ono" lub całkiem wyrzucić "co", drugi wers ostatniej
strofy - usunęłabym całkiem
gdyby to był mój wiersz, oczywiście:)
"co" bardzo psuje cały wiersz.
Bardzo,bardzo.
Pozdrawiam.
Refleksyjnie, ładny wiersz...
Ladnie.
Pozdrawiam:)
ładny wiersz:):) ale jak dla mnie, to bez ostatniego
wersu:)
cudny wiersz Pozdrawiam:)dziękuję za komentarz u mnie
Bardzo wiersz na TAK.
Serdecznie pozdrawiam.
refleksyjnie z nadzieją na lepsze jutro:-)
pozdrawiam:-)
Droga co uczy, to doświadczenie. Nie wystarczy na nią
wejść, trzeba ją przejść.