Szachownica

Z cyklu "Podróże po ciele i duszy":

Był sobie pionek na szachownicy marzeń
spokojny zanim pochłonął go wir wydarzeń.
Wrażeń nigdy nie żałował mu los.
Pole na którym stał miało czarne tło.

W rękach dobrego gracza pionek niepozorny,
na ataki przeciwnika będzie odporny.
I gdy nadejdzie chwila, gdy siłę poczuje
pod osłoną królowej króla zaszachuje.

A gdy kiedyś chwila nadejdzie odpowiednia,
na kawałku drewna mroczna przepowiednia
bezbłędnie wypełnić będzie się miała
nie obejrzy się gdzie szachownica została.

Schowany do pudełka na partie kolejną
czekać będzie. I gdy wreszcie wzejdą
słońce i księżyc nad tą szachownicą
rzędy żołnierzy dyscypliną zachwycą.

I znów na nowo trwać wielka bitwa będzie.
I nie staną więcej pionki równo w rzędzie
jak kiedyś. A z nimi ten jeden, mały.
A pole jego - tym razem kolor biały.

autor

Mefistofel

Dodano: 2009-02-28 00:09:51

Ten wiersz przeczytano 834 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Optymistyczny Tematyka Świat

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie