Szacunek

Bardzo serdecznie wszystkim dziękuję.

Pozdrawiam serdecznie ...

Prawda zawsze ma swoje ujście w prostocie.
Pozdrawiam :)

Piękne słowa i prawdziwe ...

Ciekawie.
Byle nie mylić szacunku z poparciem lub obojętnością
dla konkretnych czynów. Bo wtedy piekło na ziemi
gotowe.
pozdrawiam

Cała prawda.
Pozdrawiam serdecznie :)

Rozbrajajaco proste...

Czasami ciężko znaleźć kogoś, kto nas zrozumie, ale są
tacy, którzy rozumieją :) Pozdrawiam serdecznie +++

Ot i cała prawda!
Pozdrawiam :)

Prawda. Pozdrawiam :)

Witaj
Trafiona i świetnie ujęta refleksja.
Samych udanych dni życzę.

Prawda. Najprawdziwsza.
Pozdrawiam:)

Jedna z kobiet - bardzo bliskich do dzisiaj osób - na
początku poznawania w sytuacji rodzacego się zblizenia
mężczyzny i kobiety - powiedziala mi słowa, ktore w
owym czasie bardzo byly dla mnie znamienne: nie
musisz mnie kochać, ale (oczekuję)że masz mnie
szanować.
I od dwudziestu lat - mimo rozmaitosci sytuacji
(najrózniejszych) - kocham ją i szanuję. - Czy mam z
tego cokolwiek? - Taki pytanie jest trochę głupie.

A samo mini - jak powinno być; krótkie i istotne.
Serdecznie pozdrawiam:)

Byłoby dobrze, gdyby wiatry wiały w jednym kierunku
dla wszystkich, wtedy można by przyjąć za cytat do
przestrzegania, ale jeśli po jednej stronie Arabowie,
po drugiej Izraelici, to doprawdy nie wiem, kiedy tam
miłość zakwitnie.

Szacunek to bez wątpienia patrzenie w serce i sercem.
Ale pozwolę sobie mieć odmienne zdanie co do
rozumienia. Nie musimy rozumieć drugiego człowieka,
jego poglądów, racji, motywacji - żeby go szanować.
Szacunek to zdolność dostrzegania wartości w drugim
człowieku, także w jego odmienności. Pozdrawiam :)