Szarość...

W mroku samotności...

Ścieżką bezsensu kroków idąc..
Bez powietrza, słońca i drzew..
W przewrotności życia tkwiąc..
Jastrzębia nad ofiarą spiew..


Szumem lasu niesiony sen..
Martwym wzrokiem dotykasz..
Udreką wielką każdy dzień..
Jak mroczne drzwi zamykasz..


Gąszczem scieżek splątanych..
Wpędzony w smutku bladość..
Wśród wielu pytań zadanych..
Wypalonych myśli szarość..


Zdeptane odruchy radości..
Zamknięty w swojej samotni..
Bez prawa uczuć bliskości..
Cichej nadziei pejzaż wiotki..


Myślami szukasz natchnienia..
Wzrokiem kogos ukochanego..
I tylko serce bez imienia..
Pośród szarosci swiata tego..

Z nadzieją na jutro...

autor

AndyB

Napisany: 2004-07-24 Dodano: 2004-10-22 21:55:54

Ten wiersz przeczytano 681 razy

Oddanych głosów: 31

Rodzaj Sylabiczny Klimat Mroczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie