szarość
Spójrz mi w oczy...
widzisz coś?
widzisz szczęście dziecięce?
radość..
szczerość,
bezinteresowność?
Pustka, szarość i smutek,
brak akceptacji z własnej strony..
To widzisz?
Nie pomożesz...?
Czemu?
No co, boisz się....?
Lenistwo egzystencjalnej niedoli.
Proszę znajdź moje dzieciństwo,
znajdź mnie!
autor
sylfchuck
Dodano: 2008-12-29 16:53:34
Ten wiersz przeczytano 442 razy
Oddanych głosów: 6
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (6)
do brania jest wielu a pomoc nie ma komu nie
licz przyjacielu ze szczęście znajdziesz w własnym
domu Powodzenia
ciekawy wiersz
czasem trzeba samem znaleźć swoje "dzieciństwo"
odszukać to co zostało zaprzepaszczone
naiwna wiara dziecka,że gdy zamknie oczy wcale nie
jest ciemno.`
bardzo ciekawy, naprawdę. +
Gdybym jeszcze wiedział do kogo był ten wiersz
kierowany jakiego podmiotu bo różnie można
interpretować wtedy... w każdym razie ciekawie
wiersz ciekawie napisany spojrzenie w ludzkie
dusze.zawsze w każdym człowieku jest coś z dziecka
tylko ktoś przyjazny to zobaczy lub intuicyjnie Musi
kochać ludzi Dobry na tak
Lenistwo egzystencjalnej niedoli.
Proszę znajdź moje dzieciństwo,
znajdź mnie! urzekło:
"Lenistwo egzystencjalnej niedoli.
Proszę znajdź moje dzieciństwo,
znajdź mnie!"