szary ogród

W tle szarego ogrodu za mokrym oknem,
Gdzie posypane róże martwym popiołem,
Padnięte liście, wiatrem rozdzielone,

Gdzie wypalone podłoże, życia pozbawione,
Na opuszczonym nagrobku, czarny kruk ląduje,
Stojąc w ciemnym pokoju z dekadencją się wpatruje,

Czarny kruk, sieje spustoszenie,
Przeraźliwym echem dając wypełnienie,
Wiatr szaleje, gwiżdżąc do drzwi,
Chce tu wejść, głodny mej krwi,

Po co walczyć,
Wszystko przemija,
A czas nieunikniony,
Wszystko zabija...

autor

simon

Napisany: 2004-10-27 Dodano: 2004-11-29 00:36:59

Ten wiersz przeczytano 434 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Pesymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie