Szatan

Podstępny, niszczyciel dobra, pan głebin i ognia
Swą przebiegłością i skąpstwem, szarga ludzie imię
Nie taki straszny malowany, na obrazie
Okucieństwo jego sięga nie jeden horyzont
Ciemną doliną chodzą ci zatrąceni rozumem,
Znają go, na tych czeka z posiłkiem grzechu
Z nim umierają słabsi, pogrążeni w rozpaczy
Wyszarpując dusze, zamyka w piecach pełnych żaru
Jest wtedy straszniejszy, jego siła rośnie
Bezlitosny, warczy a oczy jego są pełne mroku

Droga do niego, zalana jest krwią,
odbicia na niej, skąpego sadyzmu
Wrota otwierają się z potężnym hukiem
Słychać jęki i wołania tamtych
W środku wielkie rozrzadzone płomienie,
ziejącące wiele strachu i iskry
Słychać wielu, głosy opętane, dotknięte
Roztargani w rekąch szatana i jego umyśle
Ni śmiechu, ni uśmiechu, na tej ziemi,
Wieczna, wieczność Oto jego zgroza,
Oto jego królestwo i tron
skruszone latarnie, jakby zwęglone już dawno
Któż się nie boi? Któż ma odwagę?
Wtopić światło w twarz potwora i dać mu serce wroga

autor

bzzz

Napisany: 2006-03-09 Dodano: 2007-05-09 14:53:20

Ten wiersz przeczytano 693 razy

Oddanych głosów: 8

Rodzaj Biały Klimat Wrogi Tematyka Fantastyka

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie