Szczątki

...kiedy już nie widzisz sensu...

Czym jest miłość?
Czym jest miłość dla mojego serca?
Czy tylko zwykłym zajęciem sobie czasu?
Czy uczuciem wielkim, trwałym i niepowtarzalnym?

Po co ona mi?
Na co ona mi?
Potrzebna w ogóle?

Co dzięki niej mam dobrego?
Co miłego?
Czy cokolwiek mam z niej wartościowego?

Tylko smutek i przykrość mi sprawia
Rani dogłębnie i pozostawia tylko blizny

Nic dobrego mi nie dała,
Żadnej radości mi już nie sprawia,

Jest bezwartościowa i nic nieznacząca,
Jak puste pudełko zapałek- niezdatne do niczego
Nie dające ciepła, płomyka nadziei, radości…

Jest tylko zwykłym paprochem
Porwanym przez wiatr,

Takim niczym czymś,
O co nikt nie spyta,
Nikt się nie zatroszczy,
Braku czego nikt nie zauważy…

Zawsze niezauważona
Niedoceniona

Nigdy miłym słowem obdarzona
Zawsze zbywana
I nigdy wzięta na poważnie

Tak jakby nigdy jej nie było
Jakby miejsca nie miała

Umiera powoli…
I głucha pustkę zostawia

Pustkę wypełniającą całe serce
Całą moja duszę
I wszystko…
I nic więcej…
Koniec…
Nie ma nic…
NIC JUŻ NIE MA!!!

Po tym wszystkim zostały tylko
Wspomnienia…

Wspomnienia raniące
i gorsze od tej pustki…

Wszystko jest takie bezsensu
bezcelowe

Niepotrzebne
zbędne
bezsensu

nie ma nic… co wyrazi to, co czuję
czy cokolwiek teraz czuję?

Nic..
nie wiem…

pustka, pustka, pustka

głucha pustka, która rozwala
głowę, myśli, całą mnie

miłość umiera… a wraz z nią wspomnienia
a wraz z nią Twoje imię
oczy
twarz
cały Ty!

Kiedyś będzie ten dzień
W którym na zawsze zapomnę Cię

Wszystko umiera i pozostawia
Szczątki…

Te szczątki są już od dawna
Ale ciągle czują
Ciągle są…

Grobu im brakuje
Niech rozłożą się…

autor

karla

Napisany: 2005-10-25 Dodano: 2006-01-17 19:50:33

Ten wiersz przeczytano 362 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Biały Klimat Dramatyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie