Szczęściara
Ona ma twarz młodej kobiety
i uśmiech dziecka, duże oczy,
od "kup najtaniej" mnóstwo rzeczy,
pięknie w ogrodzie, w duszy, w domu.
Udane dzieci - mądre, śliczne,
męża dla wszystkich uprzejmego,
babki zazdroszczą - ta ma życie,
pewnie całymi dniami leży,
albo kupuje fatałaszki,
odmładzające specyfiki,
wygodna, wyszła za bogacza,
snobka, nie gada prawie z nikim!
Gdy znika za ozdobną bramą,
zamyka dźwiękoszczelne okna,
ukrywa niewygodne prawdy.
Chciałaby z raju się wydostać.
Komentarze (39)
tak bywa nie wszystko jest takie piękne jak to inni
widzą...
bardzo dobry wiersz - pozdrawiam:-)
Gdy przeczytałem tytuł,czułem,że puenta będzie ciut
inna...
Pozdrawiam Aniu.
Nie wszystko zwie sie szczesciem.:)
Bardzo dobry wiersz i swietny przekaz.
Pozdrawiam Anno.:)
Witaj,
przypomniałaś pojęcie złotej klatki i wścibskich
sąsiadów...
Serdecznie pozdrawiam.
W życiu czasami bywa różnie - mury osobowości i droga
prowadząca w zakręty domowych nieszczęść.
Nie odnajdzie się życiowej radości - kiedy zawierucha
wieje zimnym wiatrem. Czasami są takie wady w
człowieku - że inni nie są w stanie ich zaakceptować.
Pozdrawiam - dobry wiersz z refleksją :)
Czasem tak bywa, że niby ma się wszystko, ale tego
najważniejszego brak...
Życiowy wiersz.
Pozdrawiam :)
Pozory, pozory, uśmiech na twarzy
i boleść w sercu. Mądrze i pięknie
to napisałaś Anno. Wybacz, że
w ostatnim komentarzu zdrobniłem
Twoje imię "Anula, ale mam
córkę Anię którą bardzo kocham
i mówię zawsze Anula. Ciebie
bardzo lubię i tak mi się
napisało.
Milutkiego wieczoru Aniu:}
To naprawdę bardzo smutny, ale prawdziwy wiersz :)
Pozdrawiam i daję plusik :)
szczesciara to bedzie, gdy ucieknie z tego /raju/...
bardzo dobry, zyciowy wiersz;)
Niewola w złotej klatce, każdy ma swój krzyż a pozory
mylą, pozdr:)
złota klatka szczęścia nie daje
czasem życie to pozory człowiek zdrowy bywa chory
nie wszystko złoto co się świeci...
Bo czasem nie jest tak, jak nam się wydaje.
Tak, nie zawsze jest tak fajnie jakby się wydawało.