Szczęście...

Rozmyślam coraz częściej od pewnego wieczoru,
że chyba moje szczeście jest zielonego koloru.
Wiec niech ta zieleń we mnie rosnie
i niech zewszad mnie otoczy
drapieznie, zachłannie, miłosnie
zieleń, jak twoje oczy.


Niechaj mi bedzie życie
oceanicznym dnem,
gdzie pływaja morskie straszydła
o włosach z wodorostów
-zielone! zielone niesamowicie!
i gdzie wszystko jest snem.


Przeczytaj tę bajkę, nim usniesz,
jesli chcesz.
Szczęście?
to co dzień dostać jeden usmiech
i zwrócic jeden wiersz.

autor

StOkRoTa

Napisany: 2006-02-11 Dodano: 2006-02-11 12:03:24

Ten wiersz przeczytano 625 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Wesoły Tematyka Świat

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie