Szczęście

Szczęście... wraca ze szkoły w kraciastej sukience
Szóstkę dziś dostałam mamo! Polne kwiaty w ręce.
Córeczko, skąd ten bukiet, uśmiech i rumieńce?
Ach mamo, posłuchaj, tylko tobie powiem.
Albo lepiej spytam, jak to jest że człowiek
Wśród tłumu jednego tylko poszukuje
I tak ciepło się w sercu robi gdy go odnajduje

Szczęście... wraca ze szkoły z rozbitym kolanem
Przepraszam mamo, że po lekcjach na meczu zostałem
Lecz gola strzeliłem no i wygraliśmy! Na kolanie
Rana... A ty matko myślisz że jeszcze rok temu
Wymagałaby jodyny oraz łez otarcia
A dzisiaj jodyna zupełnie wystarcza
Boli, ale zatrzymuje łzy dzielności tarcza

Szczęście... wraca z pracy twa „druga połowa”
Witajcie najmilsi! Och! Pomidorowa?!
Uwielbiam! Dzień był ciężki, lecz już w domu jestem
Na szczęście. Ach jak tu czyściutko, przyznać żono muszę
Że Twa pracowitość po prostu mnie wzrusza.
Mówisz - „schludnie i czysto przecież ma być w domu”
i łzę szczęścia słodką ronisz po kryjomu.

autor

yanzem

Dodano: 2004-10-08 14:59:58

Ten wiersz przeczytano 691 razy

Oddanych głosów: 61

Rodzaj Rymowany Klimat Radosny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie