SZCZĘŚCIE

(kolejny wiersz o szczęściu, właściwie erotyk)

Wścibski świt zastukał w okno otwierając moje oczy
I jak co dzień, tak i teraz znów niemiło mnie zaskoczył.
No bo jak tu nie narzekać, kiedy brzask do wstania zmusza,
A rozgrzane babskie ciało do pościeli cię przydusza.
No bo jak tu nie pomstować: krągła pierś mej dłoni szuka,
A zbudzona erotyczność już do bram niebiańskich puka.
I rozkręca w mojej głowie taki oto myśli taniec:
Czy mam wstawać do roboty, czy ważniejszy jest świtaniec?

Bo mnie się nie chce opuszczać łóżka,
Bo mnie się nie chce do pracy iść,
Bez łóżka czuję się jak wydmuszka,
Jak pozbawiony talentu kicz.

Jednak co by się nie działo, to spóźniony w korku stoję
I przeżywam dramatycznie swe codzienne niepokoje.
Czuję się jak noworodek po odcięciu pępowiny,
Jak skazany przez sędziego za niepopełnione winy,
Jak banita w obcym kraju po wygnaniu przez despotę,
Jak wędrowiec na pustyni, co na wodę ma ochotę.
Wciąż myślami sięgam chwili, która na to mnie pozwoli,
Bym mógł wrócić już do domu, znaleźć się w kochanka roli.

Bo ja chcę szybko wracać do chaty,
Bo ja chcę prędko do domu biec,
Tam na mnie czeka anioł skrzydlaty,
Co na czułości ma zawsze chęć.

autor

KapRysiek

Dodano: 2006-11-09 20:35:14

Ten wiersz przeczytano 694 razy

Oddanych głosów: 13

Rodzaj Rymowany Klimat Radosny Tematyka Erotyk

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie