Szczęście
Miliony trudnych skrawków dni
rozrzuconych z impetem
niczym gwiezdny pył
zniewalają szarością
osaczają mnie
Nie!!
Po omacku
na kolanach
pełzając w tęsknocie
żalu i łzach
od nowa
niczym puzle z drobiazgów
uparcie
składam Cię
szczęście me
autor
pozytywnie zakręcona
Dodano: 2013-01-19 19:35:20
Ten wiersz przeczytano 564 razy
Oddanych głosów: 5
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (4)
"osaczają mnie
Nie!!" "me"- wyrzucić. reszta niezła. Pozdrawiam@
życzę ci obyś odnalazła i poskładała to szczęście:-)
pozdrawiam.
Dobrze mieć takie szczęście, które można poskładać.
Bardzo sympatyczny klimacik. Pozdrawiam.
Bardzo sugestywny wiersz.To wielka sztuka składać
swoje szczęście pomimo trudów i żalu.