Szczęście

Uciekło moje szczęście, przez drzwi uchylone,
Umknęło niespostrzeżenie, niezauważone.

I nie wiem gdzie pobiegło,
Ani w którą stronę!

Snuło się przez łąki zielone,
Kropelkami rosy pięknie posrebrzone.

Przez zagajniki lasy i jeziora,
Nikt go nie mógł zatrzymać,było rozpędzone!

Jak zegar czasu życia,
Które mija w pędzie!

Stoję na rozdrożu, zamyślona, zdziwiona
I dumam; jak to teraz będzie?

Będę czekać cierpliwie,
Aż wróci z powrotem,

Będę uchylać drzwi serca codziennie,
Nić nadziei w gęstą, pajęczynę splotę,

Być może samo w nią wpadnie,
I znów ze mną będzie!

Będę go strzec, pielęgnować
nosić w sercu swoim,

I wszędzie i zawsze ,
Będzie tylko moim!

autor

mglawica

Napisany: 2015-03-18 Dodano: 2015-03-18 23:00:22

Ten wiersz przeczytano 504 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Refleksyjny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie