Szczescie dobrych,zlych upadek.

Dla tych,którzy zagubili swoje zyciowe wartosci,ktorzy nie zdarzyli poznac siebie. Trzymam kciuki;) Zebyscie przejrzeli na oczy.Bo kazda chwila jest wazna.

6 świeczek zapalonych,
ogień równo płonie.
6 świeczek zapalonych,
W tym dniu, wszystkim złym,wypala dłonie.

Dwie pary oczu skupionych na sobie,
Miloscią ogarnione,
Sobą nawzajem nienasycone,
Spragnione swojej obecnosci.

Ciesza się jak dzieci,
Ufając wszystkim naiwnie.
Niewinnie się uśmiechając,
Ze wszystkich stron promieniejąc.

Szczęście ukazując,
Obecnością radując,
kroczą ludziom uświadamiając prawde zycie,
Nawolując...

Śmiało podąrzają za swoimi marzeniami,
Swą kruchość pokonując,
Są pewni myslami.
I pewni uczuciem okazywanym.
Tak chciałabym się z nimi zamienić miejscami.

Pełni wiary,a źli pragną tylko ich upadku.
Klęski i smutku, Zniszczenia dróg dwóch.
Oni kroczą swoich dłoni mocno się trzymając.
Pokonują złych uśmiech ukazując.

Ciepły płomień w ich zyciu powoduje szczescie.
Cięzki kamien u stop zlych,nadaje proste zajecie.
Beda walczyc ,beda spychac dobrych na dno.
Nigdy nie zrozumieja,co tak naprawde,znaczy to haslo.

Z natury dobrzy,tylko dojsc do nich trzeba,
Pokladaja mysli,Bija lepszych,bo trzeba...
Zeby stanac w centrum i sie ludziom ukazac.
Zeby stanac w centrum i wyjsc z cienia,zakladam.

Niezrozumiale dla nas,
Dla nich normalna postac rzeczy.
Szerzace sie dobro ich z kolei nie cieszy.
Sa wszedzie,a tak jakby ich nie bylo.
Nic nowego nie wnosza,Zabieraja nie prosząc.

Sa dobrzy,ale ciagle zlych udaja.
W swoim sercu usmiech,
Kiedys w koncu uznaja.
W swoim sercu zlo kiedys wkoncu pokonaja.
Kiedys wkoncu dobrymi ludzmi zostana

autor

Wlasnieja

Napisany: 2006-12-20 Dodano: 2006-12-27 16:42:04

Ten wiersz przeczytano 593 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Rymowany Klimat Mroczny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie