Szczęście mieć takie!
Zlepek myśli z radości-że zawsze KTOŚ jest i czeka, aby podać mi swoją dłoń i pomóc się podnieść.
Na skraju lasu
Przy słońca blasku
Ujrzałam Was
Przyjaciół moich
Staliście patrząc
Na moje błędy
Lekko kiwając głową
Nie było krytyki
Zgrzytów i kłótni
Jedynie dobre rady
Starałam się dotrzeć
Do was pod las
A jednak nie mogłam
Trzymaliście za mnie
Życzyliście szczęścia
Aż w końcu udało się
Przybyłam
I razem teraz
Przez jasny tunel
Prostą już drogą
Możemy iść
Do Nieba bram.
"Przyjaciel pomaga kochać, a miłość pomaga zrozumieć przyjaźń-jak Anioł pomagający przejść na drugą stronę rwącej rzeki i pokochać obydwie jej strony"
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.