szczęście nie wraca jak sen...

powoli się oddalam
biegnę za nutami
porzuciłam pędzle
mam ochotę przerwać
czas i życie
bo nic nie jest takie
jakie miało być
nie ma szczęścia
ani wanili
nie ma tego
do czego tęsknie
jest tylko ból
i cierpienie
- zbyt duża pustka
może gdybym nie spojrzała
i zapomniała,
że byłam kimś innym
może wtedy bym żyła
ale ja odeszłam
tamtej nocy
w pełni księżyca
zostały mi tylko szminki,
którymi malowałam
usta dla Ciebie
zostały głuche pudełka
i troche znaków
pewnie coś jeszcze
byś znalazł
ale szczęście nie wraca jak sen...

autor

Jaskółka

Dodano: 2004-12-04 21:02:57

Ten wiersz przeczytano 510 razy

Oddanych głosów: 183

Rodzaj Biały Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie