Szczęście to przeszłość...

To ciemne noce, rodzą tą atmosferę
pierwsze krople potu pojawiają się na jej ciele
pot, tu jak nigdzie ma swą wymowę
dwa ciała blisko siebie, póki co anonimowe.
Anonimowe nie przez przypadek losu
Nieznane nikomu a na pewno nieznane w ten sposób
miłośći, nie ma bardziej wiarygodnej
udowadniają to zrzucając szybkim ruchem spodnie
język jego jak strumień kręty
płynął po jej ciele odkrywając wszystkie sekrety
maniery od zawsze mu były znane
pamiętam, jaki był gdy zostawiał na kartce atrament
pewny siebie, jak gdyby znał innych
do ujarzmienia tej bogini wystarczył mu instynkt
do ujarzmienia, juz dawno to zrobił
po ostatnim westchnięciu gdy rozłożyła nogi.
Wiedzial dobrze, co to znów oznacza
nie musial czekać długo by zaczęła płakać.
jedyne na co czekał uciekło daleko
teraz jest sam, jak zawsze, szczęście to znów przeszłość.

autor

paszkwil

Napisany: 2007-03-06 Dodano: 2007-03-07 18:22:44

Ten wiersz przeczytano 612 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Wolny Klimat Romantyczny Tematyka Erotyk

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie