...Szczęście...chwila...
Szczęście - chwila
tak ulotna.
Miłość - tak piękna
w samotności
płacząca,
czasem tęskniąca,
możliwe,
że nienawidząca,
z bólu wyjąca.
Piękne słowa
w sztylet zamienione,
raniące głębiej
niż broń prawdziwa.
Nie czytajcie tego,
Nie czytajcie mnie.
Momenty znów zamroczone,
wieczory zamglone,
umysł ukarany
nikłą świadomością
fałszywego uczucia,
rosnącego po cichu,
nie dochodzącego do głosu
po trzeźwemu.
A może tym bardziej
krzyczącego
po paru głębszych...
autor
Złośnicaaaaa
Dodano: 2007-09-18 17:27:21
Ten wiersz przeczytano 503 razy
Oddanych głosów: 2
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (1)
Przeczytałam. I nie bardzo rozumiem po prostu. Ale
może to i dobrze - prawdziwych uczuć, szczerych,
głębokich, nie da się objąć umysłem.
Hm... wiersz nawet dobry.