Szczęśliwi ludzie żyją na styku...
Szczęśliwi ludzie żyją na poezji styku
Im w głowie piękne słowa , nie pragną
kłótni
W sercach uśmiechnięci, nie podnoszą
krzyku
a wokoło rój poważnych zawsze smętni
Szczęśliwi serca i słowa unoszą w
dłoniach
na stres i smutek kwiaty w wielu
odmianach
Potrafią swoimi słowami wielu przekonać
by lewą nogą nie wstawać z rana
Szczęśliwi, to poeci, nie żadni tam
święci
ciepłą serdeczność do siebie i innych
czują
zawsze i wszędzie potrafią kochać ludzi
Idę do ciebie szczęśliwy, by ciebie
zbudzić
Twoje przebudzenie, to pełnia uroku czar
mam dla Ciebie piękne słowa, to mój dar
Przynoszę ciepło,naręcza bzu,kwiatów
pełnych chęci
młodością duszy, dobro się we mnie
święci
Autor:slonzok
Bolesław Zaja
Poetazeslaska.SimpleSite.com
autor
slonzok
Dodano: 2017-03-09 07:09:19
Ten wiersz przeczytano 330 razy
Oddanych głosów: 6
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (6)
Bardzo ładny wiersz.Pozdrawiam:)
Także bądźmy szczęśliwymi ludźmi.
Ładnie Bolesławie
Pozdrawiam:-)
Przepiękny wiersz :D zaczytałem się :) Pozdrawiam
serdecznie +++
coś w tym jest!
Zgadzam się z twierdzeniem będącym tytułem wiersza. :)