szczęśliwy

Dla dziadka i jego kolegii...

szczęśliwy, bo odnalazł przyjaciela,
biedny, bo zdjęcie na nagrobku wisi,
szczęśliwy, że duszą nikt nie poniewiera,
biedny, do szczęścia nie wystarczy spryt lisi,

czuł, wiatr na cmentarzu wieje,
bez czucia, postać pod pomnikiem leży,
czuł, deszcz z nieba strugami się leje,
bez czucia, jest dusza która w nic nie wierzy,

pamiętał, te miesiące co razem walczyli,
wiedział, że życie zawdzięczają sobie,
pamiętał, gdy siebie nawzajem bronili,
wiedział, że przyjaciel leży teraz w grobie,

gdy nad jego trumną zapłakał żałośnie,
położył się krzyżem myśląc ciągle Franek,
z oczu łzy kapały bezlitośnie,
i zapadł w sen wieczny przy grobie bez nadziei na ranek,

o koledze mojego dziadka, który zginął podczas II Wojny Światowej... i o moim dziadku, który....:(:(:(

autor

ember

Napisany: 2004-03-15 Dodano: 2004-10-30 22:45:10

Ten wiersz przeczytano 514 razy

Oddanych głosów: 9

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Przyjaźń

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie