szelest ciszy
W głębi wnętrza szelest ciszy ,
tęsknota wczoraj dziś krzyczy .
Noc się budzi,
księżyc życie srebrem gorzkim zapisał.
Hipnozą przykute oczy człowieka
płyną drogą mleczną,
jutra pełnego spełnienia nadziei czeka.
Ranek usłyszał dech wnętrza ,
wrota radosnego śpiewu otworzył.
Powróciła nadzieja ,spokój.
Szczęście znowu życie upiększa.
Komentarze (2)
http://e-poezja.pl/teoria/metafora_dopelniaczowa
Najładniejszy w Twoim wierszu jest tytuł. Za
tytuł+..........