Szkarłatne uniesienia

podmuch powiek
zgasi ostatni wstyd
zamknięci w ciszy
wspólnych szeptów
oddamy swe nagie ciała
gorącym dotyku płomieniom

usta twe smagać będą
ognistym pocałunkiem
me spragnione ciebie ciało
a gdy spoczną między udami
złocistymi iskrami się napoją
i dreszczem zapłonę

zaciskając dłonie
na szkarłatnej pościeli
prosić będę o więcej
a ty delikatnym ruchem
wzniecisz najgorętszy płomień
spijając z ust słowa miłości

a gdy całą mnie spalisz
milczeniem szczelnie okryjesz
i cicho zamkniesz za sobą drzwi
będę czekać aż wrócisz
bym jak Feniks z popiołu
dla ciebie mogła się odrodzić

autor

PaBiSiEńKa

Napisany: 2007-01-23 Dodano: 2007-01-24 06:28:45

Ten wiersz przeczytano 1107 razy

Oddanych głosów: 15

Rodzaj Biały Klimat Rozmarzony Tematyka Erotyk

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie