szklankę samotności wypiję
.. szklankę samotności wypiję,
ciszą się ukołyszę,
by docenić piękno ..
zrozumieć ile znaczy dla mnie
najmniejszy gest
przyjaciela
zwykły uśmiech, skarb świata
i tak radujący serce
tak mało dla siebie teraz mamy
by spędzić choć odrobinę więcej czasu
niż teraz poświęcić możemy
by spotkać się od razu
nie mijając się
i nie zapominając o swym istnieniu
wie przytul się do nadziei
a w ciszy umierać będzie to
co jest twym bólem
autor
samotnosc-w-sieci
Dodano: 2006-05-20 10:59:31
Ten wiersz przeczytano 435 razy
Oddanych głosów: 9
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.