Szklany mur rzeczywistości
Czasem jest tak,jakby mur otaczał świat.
Choć szklany ale dźwiękoszczelny.
Widokiem biegu aż męczy,dźwięku szczędząc
niestety.
Może i dobrze,bo lepiej jest choć czasem
tylko
Ujrzeć wyraz prawdziwy i uśmiech szczery
Niż niepotrzebnych słów moce...
Może jednak zechce ktoś z uśmiechem
przysiąść,
Potowarzyszyć w zadumie,jeśli nie
człowiek-ptak może
I myśl człecza,lekka i ciepła
Rozświetli duszy istnienie...
autor
alesandr
Dodano: 2012-01-18 15:13:03
Ten wiersz przeczytano 711 razy
Oddanych głosów: 7
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (5)
Jestem i potowarzyszę.
Przysiadam z uśmiechem i towarzyszę.Pozdrawiam
cieplutko
Ponownie proszę o kontakt. Z góry dziękuję.
BryzaMorska25@wp.pl
Proszę autora o kontakt w sprawie wiersza.
szklanymur@gmail.com
Piękny wiersz do A!
Jestem pod wrażeniem :)