Szkło
Serce mam kruche jak szkło,
dlatego milcz i przytul mnie,
niech sen o miłości trwa,
chcę biec, lecz strach mówi - nie,
W marzeniach błądzę gdzieś,
w zwykłym szczęściu zatracam się,
mówisz mi - tylko Ty,
tylko z Tobą chcę dziś dzielić sny,
Nie działa siódme niebo już,
i łapacz pięknych snów,
szkło jednak potrzaskało się,
nie skleisz tej miłości – nie.
autor
Antyczna
Dodano: 2017-08-05 08:59:28
Ten wiersz przeczytano 771 razy
Oddanych głosów: 10
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (9)
Powtarzam za innymi: nie sklei się. Pozdrawiam
Z sercem zawsze trzeba jak że szkłem, czyli ostrożnie.
Kiedy rozbije sie szczescie, pomimo, posklejania, nie
da sie odczuc, siodmego neba.:)
Ladny wiersz, bardzo prawdziwy. Pozdrawiam.
Posklejane niestety nigdy nie jest takie samo...
Trafia do mnie treść wiersza.
Miłego weekendu życzę.
i nie sklei .. a właściwie po co ja kleić ..
dodam jeszcze uwagę o rymach -
mnie, nie, się, się, nie.
może lekka korekta?
pozdrawiam :)
Sklejanie potrzaskanego serca jest wielce ryzykowne,
zawsze już pozostaną głębokie rysy.
Bliskość zaimków "mi, Ty, Tobą " w 7-8 wersie nie
brzmi najlepiej.
Pozdrawiam
serce jest bardzo kruche i można go rozbić w pył.
Jeśli są wszystkie kawałki to można sklecić
Pozdrawiam serdecznie :)