SZKŁO
Dziś nie ma happy endu
pozostał wspomnień czar
i muzyka, która tuliła
nasze sny
Proszę żebyś
wzięła mnie w ramiona
i trzymała
do ostatnich chwil.
Nie patrz tak na mnie
Tylko spójrz w dal
Bo nie ma już wczoraj
Został wspomnień czar.
Jak Odys
szukam Itaki
błąkam się po świecie
i nawet nie wiem
że jej już nie ma
został wspomnień czar.
Moje serce jest
Jak tafla szkła
Która rozsypała się
Jak domek z kart
Komentarze (12)
ciekawy i skłania do refleksji nad kruchością życia
pozdrawiam :)
ano, to bieg życia wszystko zmienia i nigdy nie jest
wg życzenia, a jeśli to tylko u szczęśliwców.
Refleksyjny wiersz. Ładny
Pozdrawiam serdecznie :)
Bardzo smutny, refleksyjny wiersz, zatrzymuje,
pozdrawiam serdecznie.
Pieknie i smutno.Pozdrawiam.
Mimo wszystko usmiechni się.
Może jutro spełnią się pragnienia.
Pozdrawiam noworocznie
Rozbite szkło nie wyraża już nic.
Jest jak przechodzący obok mim.
Wiersz piękny ale bardzo smutny.Pozdrawiam serdecznie.
Bardzo smutny wiersz.
Wszelkiej pomyślności życzę!
Rozpacz, która opisana jest dobitnie w utworze, rodzi
natchnienie i jak śpiew obolałego łabędzia domaga się
słuchacza.
Niemniej, łabędź, zanim stał się ptakiem królewskim,
był szarym kaczątkiem uczącym się życia.
Tak jak śpiewaczka, jak my sztuki śpiewu.
Nie wystarczy namiętność by brzmiał on nieskazitelnie,
ani chwilowa emocja.
Rzeźbiarz - artysta, długo kuje swe narzędzia....
Bardzo tęskny, pełen bólu wiersz,
mam nadzieję, że po burzy wyjdzie słońce, a rany
sercowe się
zabliźnią.
Wszystkiego dobrego życzę w Nowym Roku :)
Powiało nostalgią. Co myślisz o likwidacji kreski nad
"O" w tytule, zamianie "i tuliła mnie" na "i
trzymała", "Zostało" na "Został" w dwunastym wersie