Szkoda słów

Zabrakło mi dziś czegoś,
Małego gestu, może słowa,
Nie wiem z jakiego powodu,
Zapomniałem się odwrócić,
Zatrzymać, zapytać i poprosić.
Obiecałem, ale nie wiem czy to,
Powinno wyjść z mojego świata,
Z ust, które hamują moje myśli.
Popychany przez los zdarzeń,
W całej tej niezwykłej histerii,
Zapomniałem kim są ludzie,
I do jakich czynów są zdolni,
Nie tylko tych wyjątkowych,
Bo takich się nie boję,
Tylko tych strasznych, codziennych,
Świadomych tak bardzo,
Że sami nie wiedzą co czynią.
I ja też taki jaki oni.
Nie wybucham, nie krzyczę,
Opuszczam głowę, milczę,
Bo szkoda mi ładować magazynek.
Tylko wybrani zostaną rozstrzelani.

autor

Drzewo

Napisany: 2016-05-24 Dodano: 2016-05-24 23:37:28

Ten wiersz przeczytano 826 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Monolog Klimat Dramatyczny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie