Szkoda uronić
Wczorajsze chwile garstką wspomnień,
zerwały kartkę z kalendarza.
Czas nie ogląda się za siebie,
minionych zdarzeń nie powtarza.
Co pochwycone, żyć zaczyna.
Szkoda uronić, by nie zgasło.
Odnaleźć miejsce, sens zatrzymać -
to najpiękniejsze życia światło.
I chociaż róże mają kolce,
a piękno wzrasta w smugach cienia,
życiu otwieram drzwi na oścież.
Nie ma nic więcej do stracenia.
autor
magda*
Dodano: 2017-01-04 09:59:27
Ten wiersz przeczytano 890 razy
Oddanych głosów: 26
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (27)
:)
Czasami szkoda, ale czasami dobrze jest uronić.
prześlicznie napisana refleksja
Ładna refleksja, z optymizmem. Nie bać się otworzyć
życiu drzwi na oścież i odnaleźć w nim piękno.
Pozdrawiam serdecznie :)
W życiu najbardziej chce się żyć. Dobry wiersz z fajną
puentą. Pozdrawiam :)
Otóż to...(:
Magdo, śliczny wiersz. Pozdrawiam:)
Bardzo ładni i mądrze
To fakt ze niec wiecej nie mamy do stracenia więc je
wyańczmy i wykreujmy by nie żałować tego czego się
nie zrobiło
Pozdrawiam serdecznie :)
Życzę szcia w Nowym Roku
Nic wazniejszego, do stracenia ponad zycie, nie mamy,
wiec dbajmy o nie, by starczylo nam tego zycia, na
dlugie lata.
Wiersz zatrzymuje, refleksyjny.
Pozdrawiam noworocznie.:)
..."życiu otwieram drzwi na oścież" - i to jest to! bo
życie to bal nad bale - drugi raz nie zaproszą nas
wcale... b. ładny wiersz Magdo.
Oj, prawda, jest tylko coś do zyskania. Piękny wiersz
z optymistyczną refleksją. Pozdrawiam serdecznie :)
piękny wiersz, skoro tyle rzeczy w życiu zawodzi to
szukajmy piękna i żyjmy, raz przecież
Uśmiech na oblicze
i do tańca z życiem!
Pozdrawiam!
Tak, szkoda! Przepięknej urody wiersz, pozdrawiam
magdo*-)
Biore sobie do serca przeslanie wiersza. Moc
serdecznosci.