szkwał
niebo zasnute melancholią
szarą skłębioną
brzemienną deszczem
łączy się z posiniałym morzem
wzburzonym bólem
niby w afekcie
uderzającym z dziką furią
w drżące opustoszałe molo
krzyk mew
huk sztormu
pewność jutra
umiera w gęstniejącym mroku
autor
Turkusowa Anna
Dodano: 2020-03-31 10:22:28
Ten wiersz przeczytano 2205 razy
Oddanych głosów: 39
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (35)
Świetny pełen emocji wiersz...
Pozdrawiam ciepło Aniu :)
Ach ta niepewność jutra...
Miłego popołudnia:)
Dobrze namalowany smutny obrazek...
Każdy z nas chyba ma podobne odczucia...
Pozdrawiam, Aniu.
Ciekawy wiersz, podsycony dramatyzmem i niepewnością.
Pozdrawiam serdecznie :)
Dobrze oddane emocje... pozdrawiam Aniu;)
w kolorze stali
Dzisiaj "szkwałem" objęty jest już cały kraj... Oby
jak najszybciej zmienił się w zefirek. Zdrowia i
doczekania lepszych czasów życzę, Anno :) B.G.
Dobrze oddany dramatyzm dnia dzisiejszego... masz
rację Aniu... pewność jutra zasnuta jest mrokiem...
spokojnego wieczoru życzę
Gdy wszystko zaczyna zawodzić tak łatwo się zgubić
Pozdrowionka miłego dnia życzę
Ładnie I przekonywająco. Ja może bym zamiast "huk
sztormu" - który jest elementem niszczącym wstawił
słowo "horyzont" - który zostaje zakryty Ale to tylko
gminne zdanie choć zaznaczę że szkwał w swoim życiu
przeżyłem. Pozdrawiam:)
Tak trudno nawet pisać,gdy wokół taka niepewność
jutra,serdeczności Aniu zdrówka życzę :)
Bardzo mi się podoba, bo świetnie
oddje ten dzisiejszy świata dramatyzm.
Pozdrawiam ciepło o poranku.
Klimatycznie i obrazowo.
Pozdrawiam:)
Bardzo przejmujący obraz...w tle słyszę piosenkę Kory
:
"Czekam na wiatr, co rozgoni
Ciemne skłębione zasłony..."
Serdecznie pozdrawiam Anno:)
Bardzo przejmujący obraz...w tle słyszę piosenkę Kory
:
"Czekam na wiatr, co rozgoni
Ciemne skłębione zasłony..."
Serdecznie pozdrawiam Anno:)