Szlachetnie

Szafirową barwą goreją
Twoje oczy, gdy zachwytu
pełne- firmamentu oblicze
hołdem obdarzają –urzeczone
bladą chmurek pierzastością
na nowo nieboskłon cudny odkrywają.

Błysk diamentowy, czysty
drogocenny, z lekką łez
zasłoną przed światem złym
chowasz, gdy duszę modlitwy niemej
do gwiazd wznosisz, o Tobie tylko
wiadome, dary wciąż na nowo prosisz.

Rubinową czerwienią świat
uśmiechem zdobisz, od czasu
do czasu, perłą zębów błyskasz,
kiedy szczęściem jak woalką
swoje serce przyoblekasz, jako dziecię
natury- gdy szept przyrody słyszysz.

Szmaragdowo iskrzy Twoja
leśna dusza, wolna, tak czystością
przepełniona, w naturalnym rytmie
ciszy, z mchów i drzew
pulsem roztańczona. Zawsze do
cudów tworzenia swym pięknem gotowa…

autor

~camino~

Dodano: 2006-04-23 15:00:00

Ten wiersz przeczytano 1324 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Sylabiczny Klimat Melancholijny Tematyka Świat

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie