Szósty zmysł
Z cyklu śladami Słońca
Czym jest łza rozpaczy, pośród dna
oceanu?
Czym oddech ulgi, pośród centrum
huraganu?
Czym jest iskra arche, pośród gwiezdnego
żaru?
Czym ja?
Pośród pustki wszechświata bezmiaru
Lecz jeśli dodam,
Odrobinkę koloru Słońca?
To Ty, jesteś mą paletą barw tęczy!
Sól tej ziemi, kreśli zjednoczenie
wszystkich ras
Słodycz tego świata, budzi radość ludzkich
mas
Gorycz tej planety, to pędzący cicho
czas
Jesteś moim smakiem spełnienia...
Nuta klasyki spojrzeń, rozpala nadzieje
Ton ballady słów, wiąże prawdziwe
relacje
Rytm ciał na dwa, szykuje do boju
fantazje
Jesteś moim hymnem o wolność...
Dotyk płynących pomyłek, muska sumienie
Ucisk gonitwy psów, błaga o tlen
daremnie
Ból uprzytomnia, czekające znów spełnienie
Jesteś moim drogowskazem do raju...
Aromat marzeń, unosi sny ku obłokom
Woń rozkoszy, nadaje tron duszy zakątkom
Zapach róży, kłuje jaźń serca samotnikom
Jesteś moją perseweracją, miłości...
Jak ślepiec, błądzi po korytarzach czasu
Jak głuchy, słyszy zaledwie swe myśli
Jak niemy, milczy gdy siedzisz obok
Tak ja tracę zmysły bez Ciebie.
Ty niczym Synestezja
I ten Szósty
To dzięki tobie wiem
że żyje...
Intuicjo
ekumene
Komentarze (4)
Ciekawy, wielowarstwowy, skłąnia do przemyśleń i
...chyba właśnie tego zazwyczaj szukam w wierszach :)
Bardzo ciekawie i obrazowo napisany ten wiersz,moja
intuicja nigdy mnie nie zawiodła tylko nie zawsze
uważnie jej słuchamy, pozdrawiam.
podoba mi się ten wiersz, jest jasny i czytelny
warto mieć intuicję Wiersz ma trafne porównania a
synestezja zjawisko pomocne chociaż niektórym poza
normą się zdahe Ale czy znamy do końca własny mózg?
Piękny pean na cześć tego szóstego zmysłu Dobre Twoje
wiersze mają szczegół wiedzy oraz piękne logiczne
postrzeganie Serdeczności:)