Szpury
Inspiracją "Jak oktober to betki" Wojtka. (wojtek W)
Jidziewam do lasa łoba z Foterkam.
Za drobka w paśniku siano wetchniewam.
Kele paśnika dla ptoków ziorka
rozsypiam,
rónkle i brukew łostoziwam,
dla dzike żywe w ta sroga zima.
Szpury w śniygu łoboczumy, maluśkie łod
lisa,
i druge po zilku.
Am sia nie wyznoła co w jenam rzandzie
łón pazory łostozio.
Kedajś.
Pójdę za Tobą moja Ziemio.
Ty ze mną, we mnie i nigdy Ciebie nie
zapomnę,
Czas tylko życie pochłonie, potem w majowym
jeziorze utonie.
Dziś mi echem wciąż szeleścisz.
Chwilą bywasz, śladem jesieni późnej,
Ulotna jesteś niczym babiego lata nitką.
Myślą.
Czuciem palców pozostaniesz aż do
odrętwienia, by snu nie obudzić.
Próbuję wciąż na nowo jego resztki
jak wspomnienia wymazać.
Nie umiem tego zrobić.
Jesteś.
szpury- ślady
jidziewam- idziemy
Foterek- Tata
drobka- drabinka
rónkle- buraki pastewne
łostoziwam- zostawimy
dzike żywe- dzikie zwierzęta
am sia nie wyznoła- nie wiedziałam
kedajś- kiedyś
pazora- łapa
łostozio- zostawia
zilk- wilk
Gwara warmińska
Annna2
Komentarze (36)
Przepięknie...:) a tytuł bardzo dobrze współgra z
całością.
Tylko nie jestem pewna "zlika"- nie ma go w
słowniczku. Pozdrawiam niedzielnie:)
W tej gwarze jesteś nie do przebicia
a ziemia po której idziemy jest piękna:)
miłej niedzieli:)
Aniu,jesteś niesamowita
kolejny wiersz zatrzymał mnie i to podwójnie
bo gwarą prawie dziś zapomnianą
i treścią
dziękuję za ten wiersz choć nie jestem z Warmii a
jedynie Śląska i to Dolnego
trudna jest gwara warmińska, ale jakże piękna, bo
nasza tak jak ziemia po której stąpamy...
serdeczności zostawiam:)
Piękne rozmarzenie w cudownej warmińskiej ziemi, z
uznaniem czytam gwarą napisane wersy, pozdrawiam
ciepło, miłej niedzieli.
Wielkie to szczęście mieszkać w miejscu, które
kochamy, nim się zachwycamy. Piękny romantyczny wiersz
w formie i treści. Udanego dnia wypełnionego
serdecznością:)