SZTAFETA PAMIĘCI
http://pokazywarka.pl/1fk35s/
Alejki pamięci
-sąsiedztwa pogodzone,
spojrzenia bez słów.
Rzędy płomyków oszklonych
-niemych strażniczek,
wtulonych do drzew
i tuj zielonych,
po wieki ukrytych snów.
Jest tu dziś
żona z córką,
by tak jak inni,
którzy też przyszli,
pamięć oczyścić
z umarłych liści.
Któregoś roku,
gdy jak zawsze
przykucnie tu czas
z kolejna jesienią,
przyjdzie córka z dzieckiem,
by się tak samo...
pochylić nade mną
autor
ireneo
Dodano: 2019-10-31 12:38:25
Ten wiersz przeczytano 1752 razy
Oddanych głosów: 28
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (38)
Dziękuję gościom, a jeśli jutro muszą wybrać się w
gościniec to szerokiej drogi i osobistej rozwagi
życzę:)
Bardzo dobry tytuł do wiersza który zatrzymuje.
Pozdrawiam :)
Trafnie ujęta refleksja...pozdrawiam serdecznie.
Ciekawie.
Pozdrawiam.
Dziękuję równie serdecznie:)
Ciekawie z wielkim podobaniem.
Równanie z życia!
:)
Pozdrawiam, ukłony!
Bardzo ładnie ujęte.
Podoba się styl i zwięzłość myśli.
pozdrawiam :)
Niech trwa sztafeta pamięci. Jest nadzieja, że żyć
będziemy w ich wspomnieniach...Pozdrawiam serdecznie.