Sztafeta pokoleń
Wiosna, lato, jesień, zima,
rok za rokiem w cień odchodzi.
Czasu nie da się powstrzymać.
ktoś przemija, ktoś się rodzi.
Gwiazdy świecić nie przestaną,
nie zatraci światło cienia.
My skończymy swoją zmianę,
inne przyjdą pokolenia.
autor
jlewan
Dodano: 2019-01-05 15:45:37
Ten wiersz przeczytano 630 razy
Oddanych głosów: 12
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (12)
No cóż takiego życie, gamie przemijanie.
Życiowa refleksja...
pozdrawiam noworocznie:)
Mija zima wiosna lato i jesień też odchodzi , tak jest
z życiem...pięknie obrazowo ukazane
przemijanie...pozdrawiam.
Któż to wie, czy nie jesteśmy ostatnim pokoleniem w
nowym milenium?... :)
Pozdrawiam :)
Na deskach tego teatru życia jedne pokolenia schodzą
ze sceny, a inne rozpoczynają swój spektakl... dobry
wiersz, pozdrawiam
Bez wątpienia. Miłego wieczoru:)
Jednak skoro zabawa w życie trwa,
bawmy się na ile starcza nam sił,
tak żeby codziennie czuć jego smak,
nim Biała Dama zapuka do drzwi...
Fajny wiersz. Pozdrawiam. Miłego dnia :)
cóż poradzić, samo życie, Wszystkiego Dobrego w Nowym
2019 Roku, z plusikiem pozdrawiam
Bardzo prawdziwa życiowa refleksja :)
Pozdrawiam noworocznie zycząc szczęśliwego Nowego Roku
:)
Rach - ciach! - i po wszystkim. Trzeba zyć pełnią
kazdej chwili - przed koncem naszej zmiany.
Pozdrawiam:) - póki czas:)
Trudno się nie zgodzić z treścią wiersza Pozdrawiam
:)
koty biegaja przez plotki,
tez ciekawa dyscyplina :)