Sztramberk

w środku zimy - wspomnienie z wakacji

Wśród łagodnych stoków
Drzemie w ciszy
Pradawne miasteczko.
Drewniane domy
Pamiętają czasy pradziadów.
Wąskimi ulicami
Snują się cienie historii.
Pod zamkiem przemyka
Duch Tatarzyna
Z workiem na plecach
I tylko solonych uszu
W nim już nie ma
Jak przed wiekami!
Historia zatacza koło
I pnie się
Kamienistą dróżką
Ku jaskini, w której
Kamiennym snem śpi
Dziecko Neandertala…
W miejskim parku
Sennie i głucho
I tylko śpiew zięby
Obłaskawia ciszę…

Sierpień 2013 r.

autor

Eunika

Napisany: 2013-08-22 Dodano: 2014-01-03 20:22:33

Ten wiersz przeczytano 656 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Przyroda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie