sztuka
sztuka
nieudaczne kroki po łąkach poezji
płynąc pod wiatr przez cztery pory roku
na horyzoncie co okiem nie sięgnie
w złotej klatce słowik wysokiego lotu
nurzając się w wierszu prozie czy rymie
odnajduję farsę komedii dramat
wpływając na znaki obrazu w muzyce
bawię się zdaniami
wyobraźni morza kontrastu ryb
fantazji lasu gdzie skrzat śpi
małego człowieka z prochu
ukazuję się niebo pełne wizji
Adam
Samuś
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.