Sztuka kopiowania
Kserokopiarki swój wizerunek wreszcie
zburz
Trochę wysiłku włóż i coś swojego dzisiaj
stwórz
Już nie kopiuj innych, bo to nudzi ludzi,
chyba wiesz
Więc z czymś oryginalnym się zmierz –
bierz
Do roboty się, na wysokie obroty wejdź -
skończ
Podrabiać innych i w końcu myślenie własne
włącz
Wypij poncz – kreatywność sama się
uruchomi
Do pomysłów skłoni w tej podróbek
monotonii
Gdzie tylko „Kopiuj”, „Wklej” i tylko to
widzę
Wybacz, lecz jestem artystą i sobie ostro
szydzę
Z tego, że niczego ludzie sami stworzyć nie
potrafią
Ale z tysiącem podróbek niestety na afisz
nie trafią
Nudzi mnie, bawi mnie, że każdy chce tylko
kopiować
A nie chce spróbować i coś swojego
zaprezentować
Serwować jest prościej czyjeś danie, bo
jest taniej
Niż coś od siebie dać ludziom – sztuka i
żyć dla niej
W planie zero, być jak ksero – tylko tyle,
bo na sile
Nikt już nie jest aby wjechać na scenę ze
swoim stylem
Co chwilę nowe posty, wyrastają niczym
chwasty
Niestety tylko, że ten post już widzę po
raz jedenasty
Może i więcej, lecz ręce opadają –
kreatywność umiera
Elektroniczna cywilizacją ją wypiera, a
niektórzy to zera
Słowa Kasjera może tym razem wywołają ostrą
burzę
Ale rymem służę a szczerość mam w swojej
naturze
Komentarze (1)
lakonicznie
•—•—•
—••••—
• — — •• • •—• ••• — — • •
:)