sztuka zrozumienia
Ja nic nie rozumiem,
bo wielu tych rzeczy rozumieć nie umiem,
wymagasz odemnie za wiele,
a sam niewiele mi dajesz....
Każdy z nas ma swój świat,
tak różny tak inny od siebie,
a jednak coś nas łaczy,
coś nas ciągnie do siebie...
Ale Ty chcesz tylko zrozumienia,
ale zrozumieć mi nie pomagasz,
ciągle tylko wymagasz,
a ja zaczynam wierzyć, że to traci sens
kiedy nie ma odwagi na wyjaśnienia...
przyjaźń bez odrobiny zrozumienia?
a czy Ty zrozumiesz mnie, kiedy będe przed
światem potrzebowała schronienia?
dla Ciebie to nie przyjaźń, tylko potrzeba
nagłego zrozumienia,
otwórz oczy bo zamieniasz to w sztukę
krzywdzenia......
autor
Abisare Sili Adad
Dodano: 2008-05-04 22:09:03
Ten wiersz przeczytano 533 razy
Oddanych głosów: 4
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (3)
Utwór brzmi raczej jak wynurzenie skierowane do
określonego odbiorcy, niż jak wiersz, nie wiele tu
poezji, a szkoda, bo na to liczę zawsze czytając
wiersze, a temat jak najkbardziej sprzyja poezji;
dodaję punkt na zachętę, życząc autorce owocnej weny
twórczej.
Aż się lękam komentować - tak osobiście brzmi i
groźnie. Zrozumienie jest kluczem. Podoba mi się siła
twojego wiersza.
Bardzo ładny i bardzo prawdziwy no ... :)