*Szuflada
Deszcz kojarzy się
ze łzami - więc
może by tak zdołować się do reszty.
Ta dawno nieotwierana
szuflada nie dawała spokoju...
Na dnie kilka niewysłanych listów,
przewiązanych różową wstążką.
Okulary
w niemodnej oprawce - jego
Zapomniał w pośpiechu - kiedyś...
(z rozmysłem nie oddałam)
Jest jeszcze zasuszony kwiatek
ze ślubnego bukietu córki,
Różaniec mamy - prawie relikwia
i złota odznaka syna
(za oddaną krew)
To wszystko oprawione tęsknotą.
Tylko chwilę trwała
młodość - minął czas...Gorzko!
Nie chodzę już na palcach.
Obudzić mogę tylko ciszę.
autor
Kropla47
Dodano: 2019-02-12 20:54:18
Ten wiersz przeczytano 1341 razy
Oddanych głosów: 38
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (35)
ależ mknie rozczuliło... piękne wspomnienia z szuflady
Życie ma różne twarze, raz uśmiechnięte a innym razem
smutne... Pozdrawiam serdecznie +++
Piękny wiersz, w którym odnalazłam cząstkę siebie.
"Nie chodzę już na palcach.
Obudzić mogę tylko ciszę"
odzwierciedla moją codzienność po stracie ukochanego
męża :(
Przemiła Kroplo, serdecznie pozdrawiam :)
Witaj,
czytaj tylko pozytywne strofy,
oglądaj pamiątki i spróbuj przypomnieć tylko te
fajne.
Wiem o czym piszę.
Moje 'gorzkie zale' zakopzałam jak swojenny
topór...
Z pozdrowieniami i życzeniami zdrowia na miare
możliwości medycyny współczesnej.
Refleksyjny,pełen wspomnień,
zadumy nad przeszłością.
Dobrego dnia Kaziu.
Pozdrawiam serdecznie:)
Dziękuję!
Smutne wspomnienie...
Miłego dnia i uśmiechnij się Kaziu:)
Pięknie, refleksyjnie z żalem do niespełnionego.
Pozdrawiam :)
Kaziu, czy warto dla pięknego wiersza wracać do tych
smutków?
Wywal w cholerę te okulary, rozejrzyj się dookoła,
dziś deszcz, jutro słońce, ludzi przyjaznych też jest
jeszcze sporo...
Uśmiechnij się, my Cię tu kochamy (nie tylko
walentynkowo) za Twoje wiersze i za to jaka jesteś.
Oj Kaziuniu kochana ślicznie piszesz, a ta Twoja
szuflada to kopalnia skarbów. życzę Ci wspaniałego
świętowania.
refleksyjny piękny wiersz - chwile zatrzymane w
szufladach są wspomnieniem tego co już nie wróci...
pozdrawiam:-)
Warto od czasu do czasu pozaglądać w takie szuflady,
szczególnie, gdy plucha na dworze.
Ale takie w których śpi smutek, bym jednak omijała i
zaglądała do tych w weslszą nutą.
Pozdrawiam serdecznie.
Wiersz podoba się.
Deszcz budzi refleksje - to prawda.
Pozdrawiam.
Smutne:( jak często życie..
Pozdrawiam:)
smutny czas życia ..zamknięty w szufladzie ... to już
nie wróci ... po co gorzko płakać po co dziś się
smucić ... pomyśl o Waldeczku ... a uśmiech Ci powróci
...
Ileż to pięknych chwil w tej szufladzie-pięknie to
wrzuciłaś w wiersz.Pozdrawiam serdecznie.