Szukając celu
Jestem sama.
Jak przypadkowy turysta Sahary,
Który spotyka kogoś na drodze,
Lecz idzie dalej szukać oazy.
Pomimo trudu i czasu,
Ciągle nie może jej znaleźć
I jest co dnia samotniejszy,
Bo opuszcza go pamięć;
Pamięć innych o nim,
Nawet gdy to rodzina.
autor
Mon1ka
Dodano: 2007-05-18 17:27:11
Ten wiersz przeczytano 458 razy
Oddanych głosów: 2
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (2)
Człowiek żyje w społeczeństwie, ale własciwie jest
sam. Wokół są tylko cienie bez twarzy. I to racja. Tak
zrozumiałem.
smutne ... ale często jest tak że opuszczamy
najbliższych szukając sensu własnego życia ....
zapominamy, że tak naprawde naszym sensem są bliscy,
którzya nas kochają ...