szukam człowieka
idę do ciebie
przez ciszę
jesiennych sadów
do twoich ciepłych rąk
do oddechu
pieszczącego szyję
niosę wytchnienie
i miodowe słowa
zabliźniające samotność
nie proszę o wiele
podaruj mi tylko
błękitne piórko sójki
kiedy przestaniesz
dzielić ze mną
marzenia
autor
JagaJesienna
Dodano: 2018-07-18 00:18:31
Ten wiersz przeczytano 993 razy
Oddanych głosów: 20
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (17)
Uroczy wiersz...
To jest prawdziwie liryczny ogród..
Ciekawy wiersz :)
Ładna melancholia. Spokojnej nocy :)
Idż do tego sadu i szukaj tych ciepłych rąk
Pozdrawiam i dziękuję
Nostalgicznie podoba się. Pozdrawiam
Ładna melancholia.
Pozdrawiam.
Marek
Cisza jesiennego sadu...poezja
Pozdrawiam.
Piękna liryka. Z przyjemnością...
Pozdrawiam :)
Bardzo ładny wiersz:)
Uroczy wiersz pozdrawiam
Dopiero mogę zacząć :-)
Bardzo mi się podoba ten przekaz w treści i formie.
Zastanawiałam się, co kryje się pod tą prośbą o
kolorowe piórko sójki? Może wspólny jesienny spacer,
podczas którego można znaleźć czarno niebieskie
piórko, wśród opadających liści? Miłego dnia:)
Śliczny...bardzo na TAK! Pozdrawiam serdecznie :)
Bardzo się podoba mimo melancholi
Pozdrawiam serdecznie :)