Szukam odpowiedzi...
Dlaczego ludzie tak bardzo się ranią
Oszukują, knują, obgadują i kłamią
Po co obłudę i fałsz serwujemy
Czasami nawet najbliższym w otoczeniu
Dlaczego przyjaźń taka delikatna i krucha
Przecież ona pomaga, kiedy w sercu zimno i
plucha
Skąd w ludziach tyle zła i przemocy
Egoizm, znieczulica pełza jak ciemność
nocy.
Przecież trzeba szanować, kochać i
człowiekiem być
Nie wolno nam przecież inaczej żyć
Nie wolno ranić, powodować łzy i opluwać
innych
Nie wolno wiecznie za nasze błędy szukać
winnych
Nikt nam nie mówił, że życie będzie jak,
bajka
Nikt nie obiecywał codziennie u boku,
grajka
Życie różne niespodzianki Nam zsyła
Dobre i czasami złe, bo to jego maksyma
Trzeba z Aniołami w snach tańczyć pięknego
walca
Każdy potrzebuje zabawy, uśmiechu, radości
i tańca
Trzeba rozmawiać czasem ze swoim
sumieniem
Dlatego że to jest naszej duszy
ukojeniem
Trzeba czerpać z życia to co najlepsze
Bawić się, radować i kochać szczerze
Być dla drugiego tym kim dla siebie
Zasłużymy sobie wtedy na raj w niebie.
Wszelkie podobieństwa do osób i zdarzeń
jest przypadkowe.
Komentarze (6)
Byc czlowiekiem oj tak.... niektorym to przychodzi z
naprawde duza trudnoscia-niestety;( Szczera prawda
bije z Twojego wiersza. Super;)
Gdyby na świecie żyli ludzie którzy spełnialiby Twoje
oczekiwania a prawem byłyby zasady
,które opisujesz, żylibyśmy jak w raju.Może i
fajnie by było ale czy życie nie byłoby zbyt monotonne
? Wiersz śliczny wytyka nieprawidłowości w kontaktach
międzyludzkich
ale nie zapomnijmy że świat i ludzkość stworzył Bóg
,który każdemu z nas dał inny charakter.
Fajny wiesz. Podoba mi się to optymistyczne
przesłanie. Człowiek powinien okazywać swoje
człowieczeństwo - być dobrym człowiekiem. "Nie
zmienisz całego świata na lepsze tak od razu, ale
możesz zacząć od samego siebie" P.Bosmans. Z życia
trzeba się cieszyć- mimo wszystko! Pozdrawiam;)
Ludzie juz tacy sa, potrafia zranic slowem, czynem
.Taka natura czlowieka:(.
Świat tak skonstruowany, że jest ktoś kto rani i ktoś
kto leczy te rany :) pięknie to opisałaś
Masz rację,życie jest i piękne i ciężkie a od nas
samych zależy,jak je sobe poukladamy.Niezły wiersz
napisałaś,doskonale wiesz,jak trzeba postępować,aby
zasłużyż sobie na raj w niebie