Szukanie się w lesie
Rozumie drzewa
gdy wiatr echo niesie
odbite od konarów
o czym szumią rozłożyście
wsłuchuję się w śpiew kosa
pukanie dzięcioła jak mojego serca
wiewiórkę płonącą wśród zieleni
z orzeszkiem szczęścia
kreta ślepego na wszystkie niedogodności
i mrówki na wyścigach
po ścieżkach igliwia
bez wytchnienia na drzemkę
i mnie zesłano na mrowisko
świata bez doskonałości
autor
Xenia1
Dodano: 2016-09-27 21:49:15
Ten wiersz przeczytano 776 razy
Oddanych głosów: 11
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (26)
To prawda Amorku, ale to nie jest łatwe. Pozdrawiam
serdecznie, miłego dnia.
Ważne by się odnaleźć
Mam pilota turystyki wena nie wolno mi zbłądzić.
Pozdrawiam serdecznie, miłego dnia.
ładny ten Twój las Xeniu :)
niejeden człowiek w nim zabłądził...
serdecznie pozdrawiam
Witaj Marysiu dziękuję za trafny komentarz. Do
zobaczenia niebawem. Pozdrawiam serdecznie, miłego
dnia.
Witaj Gabi dziękuję za poświęcony mi czas. Pozdrawiam
serdecznie, miłego dnia.
lasy naszych światów są zawsze ciekawe,
kwitną leśne kwiaty i grzyby najróżniejsze
łącznie z truciznami tego świata
nam tylko podziwiać i dbać przykazano
ale człowiek swoją wolą woli też kosztować
i garnąć bez opamiętania
dlatego często oddziałowuje funkcja karania
Świetny, refleksyjny wiersz Xeniu.
Miłego dnia życzę.
Pozdrawiam serdecznie:)))
Ewcia dziękuję za komentarz. Pozdrawiam serdecznie,
miłego dnia.
puenta super:) ładnie:) pozdrawiam Xeniu
Miło wiedzieć Stumpy źe lubisz czytać moje wiersze,
dzięki. Pozdrawiam serdecznie, miłego dnia.
Ziu-ka dziękuję za mrowisko. Pozdrawiam serdecznie,
miłego dnia.
Aniu myślę podobnie. Pozdrawiam serdecznie, miłego
dnia.
Bardzo ładnie, bardzo obrazowo piszesz Xeniu.Tak jak
byś malowała słowem. Czytam i to widzę -dlatego lubię
twoje wiersze.Miłego dnia.
Bardzo ładnie, a to mrowisko - rewelacja. Miłego dnia.