Szum
Treść życia odchodzi w dal,
Straszna jest ta rzecz bezbożna,
Owinięta śmierć w żałoby szal,
Pełna żalu głębia przydrożna.
Znika świat jaki jest znany,
Szczęście bywa tak nietrwałe,
Otwierają się ukryte rany,
Tylko uczucie pustki jest stałe.
Czy zgubisz swoją życia busolę,
Pędzi niczym szalony wóz...
Już koniec tego na tym łez padole,
Zasłuchać cię szumu brzóz...
autor
Paweł Wosiak
Dodano: 2009-01-31 20:58:05
Ten wiersz przeczytano 618 razy
Oddanych głosów: 25
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (8)
Tak, po przeżyciu wielu lat na tym łez padole,
człowiek ciszy szuka, ciszy wśród przyrody.A kiedy już
odejdziemy...
Dobry wiersz, nie zgubic busoli i pilnować kierunku,
by głebia nie pochłonęła
myśle że ciszy nie jest stanie wytrzymać człowiek
dlatego dziękuje że jest szum:)))poz.
Pięknie napisałeś bo trzeba zawsze kierunku trzymać
swojego Dobry refleksyjny wiersz
Życie dostarcza nam wiele niespodzianek i wtedy jakby
przestawało mieć sens i tylko dryfujemy ale zawsze
można postawić żagle i popłynąć tam gdzie chcemy.
Ciekawy wiersz.
Piękny wiesz...życzę spełnienia marzeń...Pozdrawiam
Szczescie bywa nietrwale...refleksyjny wiersz...
Całe nasze życie to ocean na którym nieprzerwanie
szumią fale...