Szum, czyli piosenka wieczorna

Śwaitła aut na alei bohaterów warszawy
Wypompowują ze mnie resztki jawy
Pędząc szumnym sznurkiem bez liku
Pod oknem przy szczecińskim akademiku

Na stole puste butelki po piwie
Odbijają się bladozielono w szybie
A w głowie szumi sześć procent mocy
Powoli zapadam w sen jesiennej nocy

Nagle poruszony wyrwą w monotonii
Chwytam za uśpiony mój telefonik
Czyżby sygnał twojej wiadomości
Nie ostatnie drgnienie świadomości

autor

krokus

Dodano: 2006-10-15 22:02:45

Ten wiersz przeczytano 765 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Rozmarzony Tematyka Na dobranoc

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie