Szyld
Istniejemy, póki ktoś o nas pamięta. /Carlos Ruíz Zafón/
Napis na płytce
Lśniącej gładkością
Wyryte kształtnie litery
W świetle się mienią
Złotym brokatem
Błyskiem chcą oczy ośmielić
Imię z nazwiskiem
Zgrabnie splecione
Bruzdom przygląda się słońce
Cieniem podkreśla
Łuków krzywizny
Grzeje wspomnienia stygnące
Podpis wykuty
Na tafli życia
Szybko pokryje się kurzem
Ślady istnienia
Pamięć ocali
W duszach przetrwają najdłużej.
autor
mroźny
Dodano: 2008-09-04 02:37:49
Ten wiersz przeczytano 750 razy
Oddanych głosów: 10
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (5)
ładnie napisane...w sercach pamięć trwa najdłużej
Bardzo piękny... zachwyciłeś mnie metaforami... cudo
Szyld to ślad naszego nazwiska i imienia nasza bruzda
zrobiona jak trop dla przyszłych pokoleń Wiersz mądry
w przesłaniu pięknym piórem napisany dopracowany
chwałę niesie poezji
Piękny wiersz, tylko popraw literówkę w przedostatnim
wyrazie, 'r' zgubiłeś.
To niebanalny wiersz, z dobrą puentą. Jest rymowany,
ale ze względu na różną liczbę sylab w wersach
powinien być nieregularny.