Szymon
Mój wnuk Szymonem dzisiaj został,
Etymologia słowa prosta.
To znaczy ten, co boga słucha,
Przybliżmy mu cierpliwie ucha.
A usłyszymy, choć my mali,
Że gotów on jest świat ocalić.
Swą cierpliwością i powagą,
Prawdą, co zawsze bywa nagą.
Choć z hebrajskiego się wywodzi,
Imię nikomu nie zaszkodzi.
Będzie posługą, cierpliwością,
Wciąż towarzyszyć nam z radością
A że natura bywa żywa,
Emocji swej nie zdoła skrywać.
Jak każdy wieku musi dożyć,
By własny czas na nowo stworzyć.
Więc przytul go, kochane dziecię,
Dziś zagubione w wielkim świecie.
Kiedyś wyrośnie, i pokaże,
Że warte było naszych marzeń.
Komentarze (3)
Przytul i ode mnie Szymonka,wyrośnie z niego wspaniały
człowiek:)Pozdrawiam ciepło+++
Przytul i ode mnie Szymonka,wyrośnie z niego wspaniały
człowiek:)Pozdrawiam ciepło+++
Piękny wiersz i oby Szymon wyrósł na mądrego
człowieka. Pozdrawiam.