Ta chwila
Seria Przyjaciele
Ta chwila osnuta jest przepływającymi po
niebie chmurami
DWOJE NAS ISTNIEJE
W obopólnym zachwycie łąkami,
Podgryzającymi owadami,
Trawami z uciekającymi w ubranie pyłkami
…
My – przyjaciele zwani „leniuchami”
Jesteśmy
W „błogim stanie” ciałami
W nieważkości duszami
Zaś w rozrzedzonym powietrzu - „słońcami
śpiochami”
dla Ad ...
autor
moon_river
Dodano: 2014-04-01 12:49:43
Ten wiersz przeczytano 849 razy
Oddanych głosów: 1
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (5)
łatwo do pojęcia - proszę bardzo krytykuj, lecz mogę
się też z krytyką nie zgadzać, choć jest ona do
przemyśleń potrzebna. Rozumiem, że jesteś tylko
krytykiem...
Księżycowa rzeko! Nie wrzucę tu niczego swojego, bo
się za poetkę nie uważam i nie będę się tu wygłupiać z
jakimiś gniotami. Ale widzę, że Ty należysz do tego
grona (szerokiego zresztą) autorów, którzy każdą
krytyczną uwagę o ich tekście traktują jako osobistą
obrazę.Trochę więcej pokory i pamiętaj, że każdy, kto
publikuje cokolwiek, wystawia swoje dzieło na krytykę.
A krytykować (oceniać) też może każdy czytelnik , a
nie tyko autor własnych tekstów. Czy to wszystko takie
trudne do pojęcia?
wrzuć coś swojego "lasko nebesko" to pogadamy....
Rymy klasycznie częstochowskie (gramatyczne). Po co te
cudzysłowy, co to za maniera?
Całość straszliwie egzaltowana, trochę więcej
dyscypliny twórczej,autorko!
Witaj.Nastrojowo,ładnie.Pozdrawiam